To, jak efektownie wygląda strefa wejściowa zależy głównie od wielkości przestrzeni, którą dysponujemy, a także położenia posesji. Na dużych działkach jest więcej możliwości, zaś na mniejszych warto zastosować kilka trików, które sprawią, że będzie wydawała się większa. Zwykle w każdej strefie wejścia znajdują się ogrodzenie, alejka prowadząca od bramki do drzwi oraz podjazd. W zależności od aranżacji elementy te mogą jednak nie występować wcale lub być ograniczone do minimum. Zależy to od wielu czynników, choćby takich jak układ budynków w okolicy, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego czy szerszego konceptu architektonicznego w danej części miasta lub miejscowości. Zmiennych jest naprawdę wiele, ale warto zwrócić uwagę na kilka najważniejszych elementów tworzących strefę wejściową.

Transparentna czy ukryta!

Pierwszą ważną częścią strefy wejściowej jest ogrodzenie. Bardzo często w dokumentach planistycznych są wskazania co do jego wyglądu. W szczególności ma to miejsce w historycznych dzielnicach miast i miejscowości. Jeśli takie wskazania nie istnieją, do wyboru mamy trzy opcje. Pierwsza to całkowity brak ogrodzenia w strefie wejściowej. Bardzo często można spotkać takie rozwiązanie w zabudowie szeregowej lub na tzw. osiedlach amerykańskich, gdzie przestrzeń prywatna nie jest w żaden sposób oddzielona od strefy publicznej. Na przeciwnym biegunie znajduje się posesja otoczona nieprzeniknionym i wysokim, monolitycznym murem, który chroni prywatność mieszkańców. Natomiast rozwiązaniem pośrednim jest ogrodzenie ażurowe. Sposobów na jego wykonanie jest naprawdę sporo.



Można użyć do tego różnego rodzaju materiałów, aczkolwiek jednym z najczęściej stosowanych są pustaki betonowe, takie jak np. Polbruk Murro. Są to sporych rozmiarów elementy 20x50,4 cm wysokie na 20 cm, o minimalistycznym designie oraz w uniwersalnych odcieniach szarości lub beżu. W przypadku Murro do wyboru mamy pięć odcieni szarości, od kolorów pełnych, czyli stalowego i grafitowego, aż po melanże takie jak onyx czy nerino. Nie bez znaczenia jest również materiał, z którego wykonano pustaki. Beton jest trwały i bardzo modny w nowoczesnych aranżacjach, zwłaszcza w zestawieniu z przęsłami panelowymi wykonanymi ze stali, blachy, drewna czy rzadziej ze szkła. Niekiedy elementy mocowane pomiędzy słupkami potrafią przyjmować naprawdę finezyjne kształty, np. nawiązujące do motywów roślinnych.

Nowoczesne i praktyczne alejki oraz podjazd!

Skoro wiadomo, jak może wyglądać ogrodzenie posesji, warto przyjrzeć się teraz alejkom i podjazdom. Na początek trzeba pamiętać o kilku praktycznych wskazówkach. Minimalna szerokość ścieżki powinna wynosić 80 cm, a w przypadku tej głównej biegnącej od ulicy do drzwi wejściowych – od około 120 do 150 cm. Podobnie jest z podjazdem. Zaleca się, żeby nie był on mniejszy niż 3 na 6 metrów, co umożliwia w miarę swobodne manewrowanie samochodem. Alejki, ścieżki i podjazd najczęściej wykonuje się z kostek i płyt betonowych.



To praktyczne, trwałe i estetyczne rozwiązanie. Bardzo modne są szczególnie duże płyty, takie jak Polbruk Magna, Plano Mix czy linia Bosso. Pierwsza z nich to jedna z największych płyt na rynku, ma wymiary 75x100 lub 50x75 cm i dwie grubości: 8 lub 10 cm, nadaje się ona do wykorzystania w ruchu pieszym i lekkim ruchu samochodowym. Druga jest mniejsza, bo występuje w rozmiarach 30x80, 40x80 lub 50x80 cm i ma grubość 8 cm.



Można ją wykorzystać na alejkach i podjeździe. Linia płyt Bosso obejmuje kwadrat o boku 60 cm (Bosso) i trapez w rozmiarze 60x40/20 cm (Bosso Trapez). Płyty linii Bosso występują w dwóch grubościach 4,5 i 8 cm, dlatego doskonale nadają się na piesze alejki i podjazdy.  Wszystkie płyty są dostępne w odcieniach szarości - Magna w kolorze nerino, Plano Mix w wersji gładkiej w nerino, stalowym i grafitowym, zaś w drobnopłukanej – w odcieniach inez (jaśniejszy) i ardo (ciemniejszy), natomiast linia Bosso w kolorze nerino, stalowym i grafitowym. Wielkoformatowe płyty to gotowy przepis na piękne alejki i podjazd w strefie wejściowej. Jeśli przestrzeń wejściowa jest niewielka i chcielibyśmy ją powiększyć optycznie, warto pamiętać o użyciu elementów w jasnych odcieniach.



Dzięki ich zastosowaniu „urośnie ona w oczach” Spotęgujemy ten efekt, gdy zamiast dużych płyt użyjemy kostek, takich jak Metrik. Są one długie i wąskie 28x7 cm. To jednak nie wystarczy - aby oszukać ludzkie oko, musimy ułożyć je w określony sposób. Należy to zrobić prostopadle, krótszym bokiem do wejścia na ścieżkę, czyli wzdłuż a nie wszerz. Wydłuży to optycznie ścieżkę prowadzącą od drzwi do granicy działki. Ciekawym pomysłem na nadanie przestrzeni większej głębi jest również ułożenie nawierzchni w tzw. jodełkę. To dość hipnotyzujący wzór, więc siłą rzeczy wpływa na postrzeganie przestrzeni. Poza tym jodełka od kilku sezonów stała się szalenie modna, więc układając nawierzchnie z kostki Metrik w ten sposób, „upieczemy dwie pieczenie na jednym ogniu”.  Merik występuje w dwóch grubościach: 6 cm dedykowanej do ruchu pieszego i 8 cm odpowiedniej na parkingi oraz podjazdy dla aut do 3,5t., a także w trzech odcieniach szarości i oryginalnym kolorze korten czyli rdzawej blachy. Alejkę od bramki pod drzwi i podjazd możemy wzbogacić o jeszcze jeden ważny element. Są nim obrzeża. Aby nadać strefie wejścia magicznego charakteru, warto zwrócić uwagę na obrzeże Flesz. Choć z pozoru border w kształcie odwróconej litery „L” wygląda dość typowo, tak naprawdę jest nietypowy, bo może pełnić funkcję oświetlenia. Czaru doda mu linia LED, którą można umieścić pod daszkiem litery „L”. Oświetli ona nocą brzegi alejki czy podjazdu, nadając im nowoczesny i inspirujący wygląd. Poza tym podświetlenie krawędzi nawierzchni poprawi bezpieczeństwo poruszania się nocą, a to bardzo ważna kwestia.


 

Efektownie i ekologicznie na podjeździe

Alternatywą dla pełnych nawierzchni na podjeździe są nawierzchnie ażurowe, które w ostatnich latach zyskują na popularności. Spowodowała to moda na stosowanie rozwiązań przyjaznych środowisku, a także nowe designerskie produkty, które pojawiły się na rynku. Ażurowa nawierzchnia pozwala również uniknąć konieczności budowy odwodnień liniowych, a także zmniejsza powierzchnię zabudowy w stosunku do jej pełnego odpowiednika. Ponadto zwiększa ona powierzchnię biologicznie czynną, która wynosi od 12 do aż 50 proc.! Jeśli liczy się dla nas design, to ze stale rosnącego portfolio produktów tego segmentu warto zwrócić uwagę na płyty Polbruk Extrano i Ekotech.



Pierwsza z nich to kwadratowa płyta o boku 50 cm i grubości 8 cm. Dzięki otworom, które w niej wycięto, zyskała niecodzienną estetykę i wygląd. Otwory w płytach łączą się tworząc linie przypominające tygrysie pasy. Otwory te zapewniają retencję wody do gruntu i powierzchnię biologicznie czynną na poziomie 12%. Wyjątkowo atrakcyjnie prezentuje się też płyta Ekotech. Jest to rozwiązanie pożądane zwłaszcza w przypadku niewielkich działek, gdyż cechuje się powierzchnią biologicznie czynną na poziomie do aż 50 proc.

Zapewniając taki procent powierzchni biologicznie czynnej pozwala np. zwiększyć powierzchnię domu zgodnie z przepisami budowlanymi. Według nich przynajmniej 25% powierzchni działki budowlanej powinien stanowić teren biologicznie czynny. W praktyce jednak, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego często nakazuje inwestorom zachowanie przynajmniej 40, 50, a nawet 70% terenu przepuszczającego wodę do gruntu. Płyta Ekotech przypomina kratkę, w której elementy poprzeczne znajdują się poniżej pionowych. Dzięki temu po ułożeniu z niej nawierzchni powstają proste linie, między którymi znajdują się strefy biologicznie czynne. Najczęściej wypełnia się je ziemią, drobnym grysem lub trawą. Obie płyty występują głównie w stylowych szarościach, aczkolwiek elementy Ekotech są również dostępne w ciepłym odcieniu kawy z mlekiem, czyli kolorze latte.

Galanteria „must have”

Przy projektowaniu większych lub położonych w pagórkowatym terenie stref wejściowych do domu, można uzupełnić kompozycję również o inne elementy. Poza gotowymi stopniami Grando, które pozwalają zredukować różnice wysokości terenu, warto zastanowić się nad dodatkowymi alejkami. Te, które nie są głównym ciągiem komunikacyjnym pomiędzy furtką a drzwiami domu, warto ułożyć metodą „step by step”. Polega ona na umiejscawianiu elementów w odległości mniej więcej długości ludzkiego kroku. Idealnie sprawdzą się w tym przypadku duże płyty, takie jak wspomniana wcześniej Magna. Gdzie ich użyć? Na przykład na drodze do i wokół skalniaka lub oczka wodnego w strefie wejściowej.

O czym warto jeszcze pamiętać projektując strefę wejściową? Na pewno o roślinach, czyli drzewach, krzewach i kwiatach oraz ozdobnych trawach. Dzięki nim każda przestrzeń, zwłaszcza ta zbudowana z betonowych elementów wypełni się życiem. Dzięki temu ciekawemu połączeniu nowoczesnego designu z naturą wejście do naszego domu stanie się kompozycją idealną!