Ściana ogniowa to przegroda zamykająca pożar w obrębie jednej strefy i zapobiegająca rozprzestrzenianiu się ognia. Właściwie zaprojektowana daje czas na przeprowadzenie sprawnej i bezpiecznej ewakuacji z budynku objętego pożarem. Dodatkowo przegroda przeciwogniowa minimalizuje ryzyko zniszczeń powstałych w wyniku pożaru. Inwestor ma obowiązek wznieść ścianę ogniową w obiektach użyteczności publicznej oraz w zabudowie wielorodzinnej, a w określonych przypadkach również w domu jednorodzinnym.
● Konieczność wybudowania ściany ogniowej reguluje rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 2002 roku. Wedle przepisów przegroda przeciwogniowa musi znaleźć się w następujących budynkach:
● Zabudowa mieszkalna wielorodzinna (np. bloki) – musi być podzielone na strefy pożarowe, które zabezpiecza się ścianami ogniowymi.Budynki użyteczności publicznej, produkcyjne, magazynowe i inwentarskie – zwłaszcza przy minimum trzech kondygnacjach.
● Domy jednorodzinne – w przypadku zabudowy szeregowej (np. dom typu bliźniak – przegroda łącząca oba domy), jeżeli dom jest usytuowany w granicy działki (ściana ogniowa wzniesiona od strony sąsiada bez okien i drzwi), jeżeli dom jest ogrzewany paliwem stałym (gaz, olej opałowy).
Przegroda przeciwogniowa musi odpowiadać określonym warunkom technicznym. Kluczowe znaczenie ma norma PN-EN 13501-2 oraz klasa odporności ogniowej REI.
Ściany ogniowe nie zapalają się, nie przepuszczają gorącego powietrza i nie pękają tylko przez określony czas. Wskazuje na to klasa odporności ogniowej REI (R – nośność ogniowa, E – szczelność ogniowa, I – izolacyjność ogniowa). Czas ten zależy od materiałów użytych do wzniesienia ściany ogniowej. Najczęściej klasa REI odpowiada klasie odporności pożarowej budynku.
Ściana ogniowa musi być:
● wysunięta przynajmniej 30 cm ponad lico zewnętrznej ściany budynku – wyjątkiem jest sytuacja, kiedy na całej długości ściany zastosowano materiał niepalny o odpowiedniej klasie ogniowej i szerokości przynajmniej 2 metrów.
● zbudowana na własnym fundamencie – możliwe oparcie na stropie, jeżeli klasy odporności ogniowej stropu i przegrody przynajmniej są sobie równe.
Jeżeli przegroda ogniowa stanowi ścianę budynku jednorodzinnego budowanego w granicy działki, to przepisy nie zezwalają na wykucie otworów.
W winnym wypadku istnieje możliwość zastosowania okien i drzwi. Jednak nie mogą one mieć zbyt dużej powierzchni (drzwi – 15 proc. powierzchni ściany, okna – 10 proc.). Otwory muszą być odpowiednio zabezpieczone oraz wykonane z materiałów niepalnych lub odpowiadać określonej klasie odporności ogniowej.
Ściany ogniowe można wykonać z bloczków z betonu komórkowego, który wykazuje odporność na temperaturę nawet 700°C. Do wznoszenia przegród ogniowych często stosuje się także silikat, w tym niepalne płyty ogniochronne silikatowo-cementowe (np. PROMATECT-L, PROMATECT-L500). Klasa odporności pożarowej takich płyt to A1. Ściana wykonana z tego materiału, bez utraty nośności oprze się płomieniom nawet przez 240 minut (REI60, REI120 i REI240). Materiał nie wchodzi też w reakcję z ogniem i nie emituje szkodliwych gazów.
Dodatkowo odporność na ogień wykazywać muszą zaprawy oraz przepusty instalacji zastosowane w przegrodzie przeciwogniowej. Należy też stosować tzw. klapy przeciwpożarowe.