Zmieniamy percepcję pacjenta

3 styczeń 2022  

Wywiad z dr inż. arch. Piotrem Żabickim ze studia architektonicznego Kuryłowicz & Associates dotyczy projektu pro bono dla Instytutu „Pomnik - Centrum Zdrowia Dziecka” w Warszawie. Projekt obejmował kompleksową przebudowę i modernizację izby przyjęć oraz holu rejestracji do 30 poradni specjalistycznych. Pierwsza część projektu – modernizacja i wyposażenie holu zostały już zakończone i przestrzeń jest otwarta dla pacjentów.

- Co było dla Pana najważniejsze w projekcie dla Instytutu „Pomnik - Centrum Zdrowia Dziecka”?

dr inż. arch. Piotr Żabicki: Wejście do szpitala to bardzo istotna przestrzeń z punktu widzenia uczuć małego pacjenta i jego rodzica. Obszar ten powinien być czytelny funkcjonalnie i przyjazny estetycznie, by wywoływać pozytywne emocje i wspierać budowanie optymizmu w walce dzieci z problemami zdrowotnymi.

- Jak projektuje się obecnie nowoczesne przestrzenie w szpitalach dziecięcych?

Dziś oprócz oczywistych zmian w projektowaniu szpitala związanych z rozwojem techniki oraz warunkami epidemii, powinniśmy się starać o bardziej przyjazne kreowanie wnętrz pod kątem realizacji potrzeb psychologicznych pacjenta.

Zmieniamy percepcję pacjenta dotyczącą wizyty w szpitalu by generować mniej stresu, a jednocześnie wywoływać zaciekawienie, kojarzyć z zabawą, przygodą. Przestrzenie poczekalni mają natomiast na celu osiągnąć jak najbardziej domowy charakter, w miarę możliwości materiałowych, estetycznie odbiegających od stereotypowego „szpitalnego” wyglądu. Szerokie zastosowanie materiałów miękkich: mat czy miękkich materiałów dywanowych, drewnopodobnych oraz żakardowych okładzin ściennych ma na celu uzyskanie efektu ciepła i przytulności.

- Na co zwracali Państwo szczególną uwagę projektując rejestrację do przychodni specjalistycznych oraz izbę przyjęć dla CZD?

Obecnym trendem jest też projektowanie przestrzeni bez wykluczeń czyli miejsc, gdzie każdy typ pacjenta znajdzie swój zakątek. Projektowane poczekalnie mają charakter skomponowanych w spójną całość „kącików” dla określonych grup użytkowników. Zaprojektowano kącik dla niemowlaków, dla grupy dzieci 3-12, nastolatków, dzieci specjalnych potrzeb, zarówno niepełnosprawnych ruchowo, jak i umysłowo, oraz gabinet o zmiennej funkcji izolatorium dla dziecka psychotycznego.

- Czy odpowiednia akustyka wnętrza była dla Pana istotna, czy jest istotna w przypadku szpitali dla dzieci?

Akustyka jest dziś bardzo ważna i wiąże się z tym, o czym mówiłem na początku – z dobrym klimatem psychologicznym. Ważną funkcję pełnią tu sufity podwieszone Rockfon. Na ścianach dzieje się tu sporo: drzwi, boksy, tablice informacyjne i nie ma wiele miejsca na elementy ograniczające hałas czy poprawiające zrozumiałość mowy.

Fot. Rockfon